Brrr… het is nog goed koud als we Estaing verlaten. Ik heb m’n fleecevest aangetrokken. Aan het einde van de brug kunnen we kiezen of we via de GR65 blijven lopen of de route over de GR6 nemen.
We kiezen voor het laatste, want deze weg kennen we nog niet. Meteen begint er een flinke klim met een hoog stijgingspercentage. Het lijkt wel 45 graden, maar dat zal het (net) niet geweest zijn. Bovenaan kan het fleecevest weer uit, want hier krijg je het warm van! Daar hebben we een prachtig uitzicht over Estaing en de rivier de Lot, die er omheen meandert.


Het lijkt alsof niemand ervoor kiest om deze variant te lopen, want heel de dag komen we geen mens tegen.
Het is 10 uur als we bij een prachtig kapelletje met picknickbankje komen. Te vroeg voor onze pain au chocolat-pauze, maar het zou te jammer zijn om er toch niet even te stoppen. Wat een prachtplek!

We lopen over landelijke asfaltweggetjes waar we een 360 graden uitzicht hebben tot kilometers ver. Wat een rust hier! Dan weer gaat de route door het bos waar grote kastanjebomen en veel varens te vinden zijn.
Lunchen doen we traditioneel bij de kerk, die we gelukkig rond lunchtijd tegenkomen. We hebben kaas gekocht in Estaing bij de versafdeling van de supermarkt. Ik vroeg of ze deze voor ons in plakken kon snijden. De Franse mevrouw kijkt me onbegrijpelijk aan. ‘Zoals ze in Nederland ook doen’, zeg ik er ter verduidelijking nog bij. Ze begint te lachen en zegt: “kaas in Nederland? Ja, die is te snijden want dat is plastic!”
En nu wij deze kaas proeven kan ik me voorstellen dat een Fransman/-vrouw zo denkt….
Na de lunch hebben we nog heel wat kilometers te lopen, want het zijn er vandaag in totaal tegen de 30.

